2016 - prognozy

April 23, 2016

Temperatura wschodniego Pacyfiku systematycznie spada, co oznacza że wielkie El Niño 2015-2016 zmierza już ku końcowi. W ciągu najbliższych kilku tygodni indeksy ENSO osiągną stan neutralny, a pod koniec roku prawdopodobnie rozwinie się La Niña. Czy okaże się wystarczająco silna, by popsuć szanse na kolejny rekordowo ciepły rok?

Wygląda na to, że nie. Chociaż minęły dopiero trzy pełne miesiące nowego roku, pobicie ustanowionego w 2015 roku rekordu średniej globalnej temperatury jest bardzo prawdopodobne: średnia anomalia z pierwszych trzech miesięcy roku 2016 jest wyższa o około 0,3-0,4°C niż średnia z takiego samego okresu roku 2015. Spodziewamy się, że kolejne miesiące będą chłodniejsze, jednak jest mało prawdopodobne, by ochłodzenie to było wystarczająco silne, by zagrozić rekordowi. Prosta prognoza statystyczna oparta o regresję rocznej anomalii temperatury na średnią anomalię trzech pierwszych miesięcy roku sugeruje, że rekord temperatury padnie niemal na pewno w serii NASA GIST, i z dużym prawdopodobieństwem w serii NCEI.

Prognoza rocznej anomalii temperatury w serii GISTEMP. Czarne linie różnej grubości wyznaczają przedziały ufności 66%, 95% oraz 99%.

Jak wyżej, seria NCEI.

Różnice w prognozach wynikają ze sposobu, w jaki obie analizy traktują regiony w których nie prowadzi się pomiarów in situ: ekstremalne anomalie temperaturowe nie ograniczają się tylko do rejonu tropikalnego Pacyfiku, jakbyśmy się spodziewali, ale widoczne są również na wyższych szerokościach geograficznych, przede wszystkim w Arktyce, gdzie sieć stacji meteorologicznych jest rzadka. Analizy temperatur globalnych w których nie dokonuje się interpolacji,¹¹ Bardziej zaawansowanej niż uśrednianie po całym oczku siatki. będą więc w takiej sytuacji zaniżać wartość średniej globalnej.

Rozkład przestrzenny anomalii temperatury lutego 2016 w seriach HadCRUT4, GISTEMP i NCEI (różne okresy bazowe). Kolorem niebieskim zaznaczono lokalizacje stacji meteorologicznych bazy GHCN v3.

Wyjątkowo ciepła zima w Arktyce sprawiła, że sezonowe maksimum zasięgu lodu pływającego było w tym roku rekordowo niskie. Na sezonowe minimum będziemy musieli poczekać do września, ale już teraz wydaje się prawdopodobne że będzie to jedna z najniższych wartości w historii obserwacji.